Duo ‘Que Noche’ met Jopie Jonkers harp en zang en Rein De Vos op bandoneon
Het duo Que Noche, bestaande uit
Jopie Jonkers en Rein De Vos, staat garant voor een middag met stevig
Zuid- Amerikaans geluid.
‘Que Noche’ brengt genres uit verschillende Zuid-Amerikaanse landen,
vooral uit Argentinië: zamba, chacarera, tango, milonga….
De traditie van beider muzikanten, de sprankelende harp en warme stem van Jopie, het meeslepende bandoneonspel
van Rein zorgen voor een onvergetelijke middag in Zuid- Amerikaanse sferen.
Van Eyck-kenner Jaap Clement neemt ons mee in het leven en werken van de man die het beroemde ‘Lam Gods’ op zijn naam schreef, tegen de achtergrond van het woelige 15e eeuwse Vlaanderen. … Wás Jan in Sluis?
Waterlandkerkje, 3 november om 19.30 uur (inloop 19.00 uur)
Vanzelfsprekend houden we rekening met de opgelegde corona norm.
De Vlaamse accordeoniste Sara Salverius opent ons
nieuwe muzikaal seizoen. Sara Salverius wordt door muziekjournalist en
musicus Mattie Poels omschreven als een begaafd musicus en componiste
die de accordeon in een glansrijk en breed perspectief plaatst. Grote
klasse!
Sara brengt voor ons in ’t kerkje haar tweede solo-cd
Equinox, met eigen composities. In de muziek laat ze
horen hoe verdriet en gemis een plaats heeft gekregen in haar leven,
zonder dat het allesoverheersend is. Haar speeltechniek op deze CD is
uitmuntend. Equinox staat voor twee momenten per
jaar waarop dag en nacht even lang duren. Voor Sara betekent dat een
mooie overgang van een droevige periode naar een tijd met meer licht.
Een uitstekend moment voor een nieuwe cd met mooie, meeslepende en
intense melodieën.
Een aanrader voor al wie die intieme muzikale ontmoetingen ontzettend heeft gemist.
Op 15 maart 2020 organiseren ’t
kerkje van Waterlandkerkje en het Kindercomité Waterlandkerkje een meespeelconcert
voor de leeftijd van 3 jaar tot 103 jaar. Het ensemble Fuga Temporis en
verteller Bernadette Vandenhove, nemen jong & oud mee in het muziekverhaal
‘klankenbal’. Fuga Temporis staat voor ‘muziek uit vervlogen tijden’ en heeft
een wisselende bezetting. Voor deze gelegenheid speelt Michael De Geest
klavier, Sebastian De Meester cello en Dagmar Robben hobo (zie foto).
We nodigen vooral de kinderen uit om
samen met ons te zingen en instrumenten te bespelen. Jong en oud, muzikanten en
publiek worden samen één grote familie die samen het slotlied beleven! Speel je
zelf een instrument? Geef het door aan. Vermeld je
naam, instrument & je niveau. We voorzien dan geschikte partituur/akkoorden
zodat je het slotlied kan meespelen op je eigen instrument. Samen muziek maken, samen zingen, brengt groot en
klein dichter bij elkaar.
Koffieconcert: zondagmiddag 22 september om 14.30 uur‘Age before beauty’ Wouter Vandenabeele en Jeroen Knapen Wouter Vandenabeele (viool) en Jeroen Knapen (gitaar) geven het beste van zichzelf met het programma “Age before beauty’. Ze brengen een grillige mix van traditionele nummers en eigen composities, perfect voor wie houdt van doorleefde folk. Klassieke accenten, jazz invloeden en een hommage aan de wereldmuziek; op zondagmiddag 22 september hoort het er allemaal bij. ’t Kerkje: Molenstraat 58Toegangsprijs €10,—Reserveren graag, per e-mail: Of per telefoon: 0031(0)117-401378https://kerkjewaterlandkerkje.vpweb.nl/
Schilderen en tekenen
is mijn passie. Bij voorkeur schilder of teken ik portretten van mens of dier
met acrylverf, grafiet potlood of in combinatie van die twee.
Op Toonbeeld te
Terneuzen heb ik jaren les gekregen. Daarnaast heb ik, om verschillende
technieken te leren, lessen gevolgd aan de kunstacademie van Sint Niklaas.
Regelmatig volg ik workshops bij Bram de Meijer te Sint Kruis, een bevriend
kunstenaar die ik bewonder door zijn stijl van schilderen. Veel technieken heb
ik ook van hem geleerd.
Thuis ben ik dagelijks
in mijn atelier aan het werk.
Lein Kaland
Ik ben geboren in het
Zeeuwse Westkapelle en woon daar nog steeds. Na een loopbaan in het waterbeheer
kreeg ik in 2013 de kans om het roer om te gooien en me te bekwamen als
professioneel houtsnijder/beeldhouwer.
Als kind kwam ik al in
aanraking met houtbewerking via een buurman en mijn vader. In de loop van de
jaren die volgden heb ik op eigen houtje van alles gemaakt. Maar in 2013 wilde
ik het beter aanpakken en ben ik naar de Koninklijke Academie in Antwerpen
gegaan om de deeltijdopleiding Hout-Beeld te volgen. Daar wordt je opgeleid in
de traditie van de Vlaamse houtsnijders uit voorbije eeuwen. Ik ben inmiddels
zover dat ik als professioneel houtsnijder/beeldhouwer werk. Mijn werk is
figuratief. Daarbij laat ik me
inspireren door mooie momenten in het leven van mensen. Ik probeer daar in mijn
beelden uitdrukking aan te geven met beweging en emotie. Elk nieuw beeld begint
met tekenen op papier. Met deze tekening als vertrekpunt maak ik vervolgens een
model in klei. Als dat naar tevredenheid is wordt er een gipsafdruk van gemaakt
en kan het tijdrovende houtsnijden beginnen. Ik werk in opdracht en maak vrij
werk. Op dit moment maak ik een beeld van de heilige Barbara voor de
Gasthuiskerk in Middelburg. Tegelijkertijd ben ik bezig met een beeld van een
danspaar.
Lia de Meijer
Ik ben in 1962 geboren
in het Zeeuwse IJzendijke en in 1982 verhuisd naar Eindhoven. In 2014 ben ik
teruggekeerd naar Zeeland en sindsdien woon ik in Vlissingen.
In Eindhoven heb ik een
aantal jaren de cursus ‘Hakken in steen’ bij het Centrum voor de Kunsten
gevolgd. Ik maakte daar beelden in een vrije, abstracte vormgeving.
In 2001 ben ik, na een
toelatingsexamen, aangenomen bij de deeltijdopleiding ‘Beeldhouwen’ op de Academie voor de Schone Kunsten in Arendonk (B). Dit
is een klassieke boetseeropleiding waarbij de nadruk ligt op figuratie. Stap
voor stap heb ik geleerd hoe het menselijk lichaam in elkaar zit en hoe je
handen vorm geven aan datgene wat je ogen zien.
Mijn voorliefde ligt nog steeds bij de figuratieve beeldhouwkunst. Het
boetseren van portret en model van het menselijk lichaam vind ik erg boeiend en
ik werk dan ook hoofdzakelijk figuratief. Mijn werkwijze is een snelle en wat
grove opzet van de klei, waardoor karakters worden gevangen en niet helemaal
worden uitgewerkt in de materie. Door deze losse toets ontstaat er toch een
zekere vorm van abstractie.
Kerkje: Molenstraat 58, Waterlandkerkje Openingstijden: 13.00 –16.30 uur Gesloten op zondag en maandag. Website: http://kerkjewaterlandkerkje.vpweb.nl e-mail:
Na gewerkt te hebben
als lerares in het basisonderwijs en als docent geschiedenis in het voortgezet
onderwijs begint Wil de Velde op 48-jarige leeftijd in 1996 de studie aan de Kunstacademie Sint Joost in
Breda die ze in 2000 succesvol afrondt. Zich bewust van het niveauverschil
voelt ze zich een schilder in de traditie van Frans Hals, Van Gogh en Marlene
Dumas.
Verf aanbrengen op een
plat vlak en daarmee een eigen wereld creëren. Daarbij gebruikt ze olieverf en
acryl op doek en papier. Ook krijt,
potlood en inkt. Collages.
Afgestudeerd op
mannelijk naakt is ze de mens als onderwerp trouw gebleven. De kwetsbare mens
in een wereld die niet maakbaar blijkt. Vaak slachtoffer, gesymboliseerd in het
schaap, het kind, de soldaat.
In de periode 2006 tot
2011 laat ze zich inspireren door “De Groote Oorlog” en schildert ze een serie
werken waarin ze de onmacht en de weerloosheid van de mens verbeeldt.
In 2014 komt een abrupt
einde aan haar schildercarrière door een oogziekte die haar gezichtsvermogen
tot 10% doet afnemen. Ze maakt van de punt een komma, blijft tekenen en begint
eind 2015 weer plezier te beleven aan verf. In februari 2018 exposeert ze
“poppen’ in haar atelier.
Nu werkt ze aan een
project waarbij ze elementen en motieven uit haar serie “De Groote Oorlog”
gebruikt als uitgangspunt. Een commentaar met andere ogen.
Sinds 2002 woont en
werkt ze in Axel.
Hans
Oosterom
Creatieve vrijheid begon
al vroeg. Vanaf mijn 15de speelde ik contrabas in jazz formaties. Dat bracht me
inzicht in klankkleur en improvisaties. Later – in Frankrijk – werkte ik met
foto-keramiek omdat de glazuren zulke prachtige intense kleuren geven. Slumping
en fusing van glas was lange tijd een ander “heet” onderwerp. In Arizona
fabriceerde ik een paar interessante bronzen.
Nu woon ik op een van
de prachtige Zeeuwse eilanden. Een eigen stijl van beelden ontwikkelen is mijn
passie geworden, nieuwe interessante technieken met nieuwe resultaten.
Creativiteit en passie
gaan gewoon verder! Men zegt wel dat ik een onderzoeker ben en wie zoekt, kan
ook vinden. Voor een echte zoeker is dat niet van
belang. Wat wordt gevonden leidt tot de volgende vraag, met alles wat voordien
werd gevonden als een drijvende kracht. Ik begeleidde redacteuren, trainde
uitvinders en adviseerde ondernemers en was zelf ondernemer. Ik was
psychotherapeut en auteur van “Blij dat ik twijfel”. Nu onderzoek ik de
mogelijkheden van digitaal creëren, moderne druktechnieken en nieuwe materialen.
Maar niet zonder ook een diepere vraag te stellen: ons rationele denken helpt
de mens vooruit, maar op weg waar naar toe?
Mijn werk is kleurrijk en
vergaand geabstraheerd of zelfs geheel abstract. Ik werk geheel digitaal, op de
computer dus. Soms gebruik ik bestaand fotografisch materiaal, maar veel vaker
creëer ik beelden zonder gebruik te maken van vooraf geselecteerd materiaal.
Zijn deze digitale beelden definitief, dan worden deze gematerialiseerd door ze
onder hoge druk en temperatuur op aluminium te persen. Het creatieve proces dat
aan het uiteindelijke resultaat voorafgaat verschilt niet van kunstenaars die
meer traditionele technieken hanteren. Waar voor veel schilders het penseel nog
steeds het gereedschap is, is dat voor mij de computer.
De titels die ik mijn
werken meegeeft verwijzen vaak naar wat in het werk zelf is te zien. Het zijn ook
de titels die aangeven dat voor mij taal en beeld sterk samenhangen. Tot aan een bepaalde grens kan taal fungeren
als uitdrukkingsmiddel van emoties. Maar als de emotie te groot of te zwaar
wordt verliest de verbale communicatie aan betekenis. Vanuit dit besef werk ik
ook aan het verbeelden van mijn eigen teksten.
Kerkje: Molenstraat 58, Waterlandkerkje Openingstijden: 13.00 –16.30 uur Gesloten op zondag en maandag. Website: http://kerkjewaterlandkerkje.vpweb.nl e-mail:
Mijn
inspiratie vind ik direct in de werkelijkheid om ons heen, of het nu landschap
of stilleven is. Schilderen dwingt goed te kijken en dat is waardevol en
prettig. Vervolgens opent zich een wereld van licht en atmosfeer, kleur,
structuur, lijnen en volumes. Goed kijken leert dan dat lelijkheid eigenlijk
niet bestaat. Het is voor mij een groot plezier met dit (schilder)proces bezig
te zijn. Op dit moment schilder ik voornamelijk landschappen. Ik zoek daarin
vooral naar ruimte en atmosfeer. Een bron van inspiratie is voor mij het
Nederlandse duinlandschap. In mijn directe omgeving zijn dat de Amsterdamse
Waterleidingduinen en de Kennemerduinen. Het is fascinerend hoeveel
verschillende duinlandschappen Nederland kent. Daarin ligt veel schoonheid
verborgen. Ik werk het liefst in olieverf, omdat het een materiaal is dat flexibel
is en dat ik naar mijn hand kan zetten.
Anja de Zanger
TAO TE TJING:
“De Tao is de weg
van de natuur in balans met de natuur. In harmonie met alles wat leeft”
De natuur is mijn grootste inspiratiebron. De
laatste jaren richt ik me vooral op het genre landschap, met name het landschap
van de Hollandse kust en het polderlandschap. Inspiratie hiervoor doe ik op
tijdens lange afstand wandelingen. Mijn landschappen gaan vooral om ruimte,
licht en atmosfeer. De constante verandering van lucht en licht in de seizoenen
fascineren mij.
Sinds 2005 woon ik in de Haarlemmermeerpolder
bij het Kunstfort Vijfhuizen en ben ik gaan houden van het polderlandschap en probeer de schoonheid ervan in de
verschillende seizoenen weer te geven. Maar ook schilder ik stillevens van
bloemen, fruit en groente uit eigen bloem- en moestuin, zowel in aquarel als olieverf. Portretten schilder
ik in opdracht.
Sinds november 2012 heb ik
een atelier (Atelier 32) in het Kunstfort Vijfhuizen, een rustige en
inspirerende plek waar, als ik aan het werk ben, bezoekers van het Kunstfort
binnen kunnen lopen. In principe heb ik op de zondagmiddag open atelier.
Hennie Elzinga, glaskunstenaar
Met veel plezier woon ik op Texel.
Ik gebruik de techniek van glasfusing. Fusing is versmelten
van glas in een oven. Het vormen kan met mallen en het laten uitzakken van het
hete glas d.m.v. de zwaartekracht.
Voor deze techniek bouwde ik mijn eigen oven en
experimenteer ik met combinaties van glas en andere materialen, zoals steen en
metalen.
De onderwerpen vind ik voornamelijk
in zijn directe omgeving (Texel).
Als kind was ik al in de weer met potlood en
schetsboek. Op de middelbare school is dat verder aangewakkerd door mijn
vakdocent. Echter pas veel later ben ik lessen gaan volgen. Eerst bij
kunstzinnige vorming, daarna bij Toonbeeld. Omdat ik naar meer ontwikkeling
verlangde ben ik tien jaar in Zuid Frankrijk workshops gaan volgen van elk een
week. Daar kreeg ik echt de smaak te pakken. In 2003 heb ik me aangemeld bij de
kunstacademie in Eeklo voor de schilderklas. Daar heb ik in 2008 afgerond met
grote onderscheiding. Daarna ben ik gestart bij de st. Toonbeeld voor deelname
aan het ‘Open Atelier’.
Mijn drijfveren: Ik heb een grote drive tot
creëren, op veel gebieden en hoofdzakelijk met schilderen. Meestal word ik
geraakt door een beeld, b.v. een bepaalde compositie of kleurencombinaties. Dan
begint het te kriebelen. Het schilderen zelf ervaar ik als spiritueel, het is
noodzakelijk. Al werkend komt mijn werk tot stand tot ik ‘voel’ dat het goed
is. In mijn schilderijen zitten krachtige lijnen en kleurnuances.
Janny
Dieleman:
Vanaf mijn tienerjaren ben ik bezig met het in beeld brengen
van mijn gedachten en gevoelens door middel van diverse technieken. Tekenen en
schilderen had echter jarenlang mijn voorkeur en volgde lessen eerst bij
Toonbeeld en vervolgens aan de Kunstacademie in Eeklo. Uiteindelijk begon ik
allerlei technieken te combineren en hiermee te experimenteren.
Momenteel verdiep ik me in de grafische technieken en de
glaskunst, apart van elkaar maar ook in combinatie met elkaar.
Voortdurend ontstaan er nieuwe ideeën door allerlei
indrukken die ik in het dagelijkse leven opdoe, er is dan ook geen vaste lijn
in mijn werk en eigenlijk ook niet veel herhaling.
Wel probeer ik altijd de emotie die
ik voel bij een bepaald beeld, gedachte of situatie voelbaar te maken in het
werk wat ik erover maak.
’t Kerkje: Molenstraat 58, Waterlandkerkje Openingstijden: 13.00 –16.30 uur Gesloten op zondag en maandag.
Nadat ik al jaren een soort “kriebel” onderdrukte, ben ik pas
in 2000 echt begonnen met schilderen. Na wat geëxperimenteerd te hebben met
acryl en aquarel, ben ik met olieverf aan de slag gegaan, dat werkt voor mij
het prettigst. Vanaf 2000 heb ik lessen gevolgd om mijzelf
verder te vormen en technieken te onderzoeken.
Nu schilder ik al enkele jaren bij de Vlissingse schilders.
Ik heb diverse malen geëxposeerd, o.a. in De Driehoek in Serooskerke, in
Rustenburg in Middelburg, in de huisartsenpraktijk in Oost-Souburg, bij st.
Welzijn in Middelburg, in Burgh en in Waterlandkerkje. Ook doe ik vanaf het begin mee aan de kunst en
cultuurroute in Serooskerke. Het doet me plezier om te weten dat er werk van
mij hangt in Zwitserland, Duitsland, Engeland, België en zelfs in Australië.
Ik schilder graag landschappen, waar ik soms
zelf mijn eigen draai aan geef. Nog steeds schilder ik op paneel, of doek met
olieverf op waterbasis. Geboren en getogen op Zuid-Beveland, woon ik al jaren
op Walcheren, waar ik het liefst het Zeeuwse land op het doek vastleg. Voor de
expositie in Waterlandkerkje heb ik diverse werken gemaakt van Zeeuws-Vlaanderen.
Joop de Willigen
Ik ben 75 jaar en
woonachtig in Serooskerke-W. Na mijn pensioen ben ik begonnen met beelden te
maken uit hout. Mijn beroep was scheepstimmerman op de Schelde te Vlissingen.
Nu ben ik kunstenaar autodidact.
Na
een serie beelden uit hout gemaakt te hebben, ben ik gaan experimenteren met
andere materialen zoals je beelden van ijzer, verroeste spijkers en hout. Het
geeft ongelofelijk plezier mijn gedachten om te zetten een beelden.
’t Kerkje: Molenstraat 58, Waterlandkerkje Openingstijden: 13.00 –16.30 uur Gesloten op zondag en maandag. Website: kerkjewaterlandkerkje.vpweb.nl e-mail:
Ik ben door geboorte een mix van
culturen. Deze mix is in mijn werk terug te zien. Zo houd ik me niet altijd aan
de westerse Gulden Snede, maar gebruik ook andere formaten. Ook de heldere
kleuren weerspiegelen deze mix. In mijn werk leg ik verbindingen tussen de
Aziatische wereld (waar ik geboren ben) en de Westerse wereld (waar ik nu
leef).
De rode draad in mijn werk is het
waterlandschap zonder mensen en bewoning. De belangrijkste elementen zijn
water, zee, licht, magnifieke wolkenluchten en (kunstmatig) land.
Door cursussen op de Hogere Zeevaart
School in Rotterdam heb ik me verdiept in een andere verschijningsvorm van water,
namelijk wolken. De belangstelling voor en kennis van de wolken heeft mijn
blikveld veranderd. Zo heb ik het uitgangspunt veranderd: vanaf zee naar het
land toe.
Schildjes in
moerbeiblad.
De schildjes zijn een metafoor voor
het feit, dat je in beperkte mate iets van jezelf kunt laten zien en je je
achter het schild kan terugtrekken. Een instrument om je beschermd in de
openbare ruimte te begeven en waarmee je – in geval van een negatief contact –
je kunt verdedigen, of waarachter je je kunt verschuilen.
In geval van een positief contact kunnen meerdere schilden, ook die van
anderen, een onderdeel zijn van een groter ritueel, dat de gezamenlijkheid, het
delen bevestigt. Door het kiezen van een gezamenlijke kleur is het duidelijk
dat je bij elkaar hoort.
